گیلیکی کوچیداستان: "رادواران"="رهگذران" - گیل آوایی

رادواران

فچم فچمه شون دوبو. هاچین ایتا دونیا غورصه اونه کوله سر، هاتو بوسوج واسوجا دوبو یو ایتا کولاکتا دسه عصا چاکوده ارام ارامه راه دوبو. ایجور کی ابلاکو اونا جه تونتر شویی. گاگلف ایسایی سرا راستا کودی خو پینیک بزه چادوره مرا خو مچا پاکا کودی، ایجور فچمسته کی خی یاله ایتا دونیا بار اونه کوله سر ناهابو. زرجوبه پوردا دواره. روباره ابا فاندیره خو سرا تکان ده یو بوشو سالانا جه ایتا نیگا دوره کونه خو دیله مئن گه چی آبی دوبو آ روباره مئن هاچین ابریشما مانستی. خو شارا ده یی که خودشه مانستن پاک روزیگاره بیداده جا فچه مسته بو. گیله مردانه ره پاک هامه چی رُو باوردا مانستی. چورا بو بیجاری کی ده گیله مردانه کا ره ناجه داشتی یو، آ ، کشه یی.

هالا صیقلانا فان رسه بو که ده پیره زناکه چکره زور ناشتی راه بشه. خیابانه کنار، سمندی سنگه سر نیشینه. خو دیم پرا پاکا کونه، پینیک بزه چادرا جیما کونه، خو کولاکت عصایا خو پا مئن ایتا سر خیابانه ایسفالته سر ایتا سر اونه کوله سر، دس کولاکته وسط سر بنا اونه سر، قاقا بو مردوما فاندرست کی پاک قولقا گیفته جه روزیگار هرکی خو کلا کاشتان دوبو تا خو موشکیلا ایشکیل بوکونه.

وارش به سابه. آسه مان خو اخمانا وازا کودان دوبو. سی یا ابرا بوشوبید کویانه جورا دوارسته بید. هاتو کی خورشید سو تاوَستی، شاله عروسی بو یو باباخان تیرکمان زئن. ایجور کی ایتا تیرکمانه سر پیرابازا بیجیر آمویی ایتا سر لاکان.

ماشینان هاتو سرسام بیگیفته شونو آمونا دیبید. خیابان پاک خیاله پاته خوله بوبوسته، ایا اویا آب جیما بوسته بو.

پیره زنای ده رمق ناشتی ویریزه خو رایا بیگیره بشه. خوره خوره گفتی:
       -  چوتو تا چومارسرا بشم!؟ ایتا عالمه ده را بمانسته داره.
خو سرا واگردانه ایطرف زرجوبه پوردا دینه یو ایطرف شهرداری، آرامه گه:

-         انهمه را باموم تازه فاره صیقلان! تا چومارسرا ایتا تهران رایه!

چادر پرا موشته کونه یه اونه توشکا واکونه. همیشک اونه عادت بو خو پولا چادرپره توشکه زه یی تا آویرا نبه. تومامه اونه پستایی پول، هون بو کی چادرپره توشکه بزه خو مرا گردانه یی. هاتو کی فیکرو خیالا دوبو ایتا ماشین ایجور ترمز کونه کی اونه ترمزه صدا تومامه صیقلانا دواره. بیچاره تاکسی راننده حواس ننابو. هاتو کی اونه چوم دکفته چاله آبو پیره زناکه خیابانه کنار نیشتئن، خو پایا بنابو ترمزه سر نزدیک بو ایتا دیگه ماشینا دخشاره. هاتو کی پیره زناکه دیل دکفته اونه ناف، تاکسی راه دکفته بوشو هالا میدانا دن وارسته بو کی ایتا ده ماشین اون پا چک به سا یو ایتا جیوانه زنای جه اون بامو بیجر. تا بشه خیابانه اوطرف، اونه چوم دکفه پیره زناکا. ارامه آیه اونه ور.  هاتو کی خاندا دوبو گه:

-         مار جان، ایا نیشته یی، خطرناکه. ایتا ماشینی پاشینی .............

-         نه زای جان! ماشینا چیکار دارمه

-         ماشین ترا کار داره مار! بوشو اوشن تر بینیش.

-         هاسا شمه زای جان. ایتا پیچه می نفس بدا بوجور بایه! تا چومارسرا واستی بشم

-         تا اویا خایی پیاده بیشی!؟

-         ده چی تانم بوکونم! جه تازه اباد تا ایا باموم. تا چومارسرایام شمه. چی شا کودن.

پیره زناکا فاندیره. خو سراوزایا نیگا کونه. پیره زناکه پینیک بزه چادرو اونه پاجیر پاره کتانی، چومانه سر ایتا عاینک هاچین ایستکانه کونه مانستن شیشه بنا. پیره زناکه حنابوکوده مو چادره جیر نما کودی. ایتا موشته اونه گیسو بزه بو چادره جا بیرون. پیره زناکه دیم پیرا ایجور شه بزه بو کی هاسایه جه هوش بشه. زناکه دانه بفکراشو خوره خوره گه:

-         هرماله بتانه چومارسرایا فاره سه! بیچاره تومانا کونه!؟

هاتو کی فکرا دوبو ایتا ماشین بوق زنه. زنای واگرده خو همکارا شناسه. اونام مالم بو. ایتا مدرسه درس دایید. خودش کلاسه یکا درس دایی اونه همکار کلاسه چارا. سالانه سال بو کی دس خاخوری داشتی دی. هاتو کی اونه همکاره ماشین، اونه پا جیری ایسه، شیشا آوره بیجیر. زنای گه:

-         کاشکی ایچی دیگه بخاستی بیم!

اونه همکار خانده مرا گه:

-         ایا چی کودان دری!؟

-         خایم بشم چومارسرا!

-         چومارسرا!؟

-         آها!

-         خاب بی یا ترا فاره سانم.

-         آخه تنا نی یم! می مارام می مرایه!

-         تی مار!؟

-         آها!

-         او بیچاره کی پارسال آ دونیایا بنا امی ره، بوشو جه اما!

اونه همکار هاتو آ حرفا بوگفته نوگفته، خو لبا گاز گیره ایجور خجالت کشه کی زناکا خنده گیره ولی خو خنده یا جیگیره یو اونا گه:

-         بدا سوارا بیم بازین امی حرفا بزنیم.

رو کونه پیره زناکا، گه:

-         بیشیم مار. منام شون درم چومارسرا. بیشیم.... بیشیم اها...... جانه مار ویریز

پیره زنای قاقا به. اونا فان دره. نانه چی بگه. تا بایه خورا راستا کونه، زنای اونه ایجور گیره کی پاک خیاله کشا گیفته داره. پیره زنای سرپا ایسه خو پینیک پزه چادرا جیما کوده، کولاکت عصایا کش بزه، آرامه خو پایا راسته کونه بنه ماشینه ریکابه سر. ولی اونه زور فان رسه. پوشتا کونه. زنای گه:

-         چیسه مار! چره واگردسی؟

-         زای جان اتو نتانم. می کمر راستا نیبه!

-         اه....مار....کمر راستا کودن نخایه. بیدین اول بینیش صندلی سر بازین تی پایا بنه ماشینه مئن. بدا ترا کومک بوکونم....

زنای فچمه پیرزناکا نیشانه صندلی سر، اونه پایانا بیگیفته کومک کونه پیره زنای ماشینه مئن بینیشنه، اونه عصایام نی یه اوشن تر، اونه کنار.

راه  دکفه ده. سبزه میدانا دواره ده بیستون خیابانا سراجور شه ده. داناعلی دوارسته چومارسرا پورده اوشن تر، پیره زنای گه:

-         شوما مرا کویا بردان درید! ان دانا علی نوبو مگه؟

-         نه مار. چوماسرا پوردا دوارستیمی. تی خانه کویه ایسه؟

-     ها طرفانه زای جان. هاتو عینک جادا را وا بشم. مرا هایا پیادا کون. تی قوربان بشم. نانی چی قورصه بیگیفته بو مرا کی انهمه رایا واستی باموبیم.

زنای خو همکار فاندیره یو ایشاره مرا گه بزن کنار ایتا جا بئس. زناکه همکار خیابانه کنار ایسه یو. جه ماشین پیادا به. دو نفری پیره زناکا جه ماشین آوره ده بیجیر. پیره زناکه بقچا جیما کوده توشکه بزه، نهده اونه کش، پیره زنای فچم فچم شه کناره یو خو سرا راستا کونه هاتو توندا توند گفتان دوبو پئر شیبی زای جان پئر شیبی کی مرا.............

ولی دینه نه ماشین نه ها، نه زنای ایسا، خوره قاقا به.

زنای خو همکاره مرا را دکفته  هاتو گفتان دوبو کی اول بیشیم بزازانه راسته بازین مرا فاره سان هویا کی مرا سوارا کودی،

زناکه همکار قاقا بوسته ماشینه فرمانه پوشت دور دوره شرا فاندرستی یو آفتاب اونه ماشینه آینه جا، دکفتی اونه چومانه مئن خیاله ایتا موشته آتشه ول، آینه مئن شواله کشه یی.

آسمان هاچین تا تی چوم کار کودی آبی یو آفتاب دسودیل باز تاوَستاندوبو. پیره زنای خیابانه کنار ایتا داره جیر نیشینه یو خو بقچه مقچه یا ورنداز کودان دوبو اونه توشکا وازا کوده خاستی دَوَده کی اون چوم دکفه ایتا قواره چادری یا کی تا بوکوده، ایتا موشته ایسکناسه مرا بقچه مئن ناهابو. هاتو فچه مسته سر راستا کوده خیابانا فاندرسته یو چومان انه شین برق زه یی!

تومام

گیل آوایی

شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۲ - ۱۱ ژانویه ۲۰۱۴