والای خوردان دره داره ولگان
پرا گیره کشکرت
درجه کو تسکه خیابان
خیاله گرده گیجو دوارسته سالان
هاچین فاندرم
پیره زناکه چوم می چوم
ایتا نیگا تاسیانی جا
ایتا نیگا غریبا! قاق!
فارسی
دارد تاب می خورد برگهای درخت
پر می زند زاغی
پنجره و خیابانِ خلوت
ولگردیِ خیال است و سالهای رفته
بیهوده می نگرم
چشمِ پیرزن، چشم من
یک نگاه از دلتنگی
یک نگاه از غریبه! مات!
